‘Ongevaccineerden houden bedden bezet die eigenlijk bedoeld zijn voor anderen’

Fred Hamburg

Deze ‘ongemakkelijke boodschap’ bracht minister Hugo de Jonge donderdagmiddag 14 oktober 2021 in het Medisch Centrum Leeuwarden. Zeker, ‘ongemakkelijk’ is het goede woord, maar dan wel ten nadele van De Jonge (en niet van de ongevaccineerden). Want in de (seculiere) ethiek is geen plaats voor een dergelijke opmerking. Immers, in de arts-patiëntrelatie geldt de Hippocratische ethiek; en deze bijzondere ethiek biedt geen plaats aan ‘schuld’ en ‘verwijtbaarheid’ (strafrechtelijke begrippen), al of niet door een handelen of een niet-handelen. Zou dit anders zijn, dan kunnen - bijvoorbeeld - alcoholisten, rokers, overmatige eters en op zeer late leeftijd kinderen barende vrouwen klinische zorg wel vergeten. Op macroniveau, dus op bestuursniveau, spelen schuld en verwijtbaarheid al helemaal geen rol. Dit is het geval omdat op het statistische niveau van de ‘sociale utiliteit’ het individuele (en daarmee de schuldvraag en verwijtbaarheid) wegvalt. Daar speelt slechts de anonieme, algemeen-maatschappelijke ‘solidariteit’ opdat optimale zorg mogelijk is voor iedere zieke (ongeacht de oorzaak van zijn lijden, zijn financiële draagkracht, en zonder bijmenging van strafrechtelijk getinte begrippen). Bovendien bevindt zich tussen de universeel aanvaarde (seculiere) ethische beginselen geen dominerende plicht om goed te doen, dit in tegenstelling tot wat De Jonge kennelijk denkt. [De minister gelooft namelijk in het evangelie volgens Pfizer, dus dat het genomisch vaccin een onbetwistbaar ‘goed’ is, een zodanig goed zelfs dat het afgedrongen moet kunnen worden!] En zou er al een principe domineren, dan is het eerder het beginsel van ‘de autonomie van de mens’ (in samenhang met ‘het principe van de vrijheid en de eigen verantwoordelijkheid’). Maar zoals gezegd, een prevalerende plicht tot goed doen bestaat niet in onze seculiere ethiek (met name niet wanneer een specifiek, deontologisch beginsel anders bepaalt). Zo dwingen we geen mensen tot deelname aan een medisch researchproject, ook al is hijzelf en de samenleving erbij gebaat. Evenmin kan het breken van een belofte, het schenden van iemands autonomie, een moord, of het onrechtvaardig verdelen van goederen, gerechtvaardigd worden met een beroep op het principe van de beneficiëntie (maar mogelijk wel met een beroep op het beginsel van de Rechtvaardigheid). Niettegenstaande alle ethische en andere bezwaren, moesten De Jonge en Rutte zo nodig de hele bevolking (a) massaal, (b) ongericht, (c) ‘one size fits all’, en (d) onder drang vaccineren, zulks met (e) een experimenteel vaccin onder (f) uitsluiting van alle alternatieve geneesmiddelen en klassieke vaccins. En dit alles voor een virus met een IFR van ergens tussen de 0,1 en 0,5 % (wereldwijd) met een zeer lage prevalentie (iets meer dan 98% van de bevolking merkt er niets van).

De verwijten van De Jonge aan de ongevaccineerden gingen daarbij ook nog eens - bewust - voorbij aan de bezuinigingen op de zorg tijdens de voorgaande kabinetten. Want het was door die bezuinigingen waardoor Nederland nog maar de helft van de IC-capaciteit over had van die van andere Europese landen, in afwezigheid van een ‘strategische reserve’. Dat verklaart de overbelasting op de IC’s (waarvan andere landen in Europa weinig last hadden), een situatie waarvan De Jonge gebruikt maakte om de ongevaccineerden moreel te belasten. Daarbij kwam ook de weigering om de verhouding tussen gevaccineerden en ongevaccineerden op de afzonderlijke IC’s te openbaren, en de geheimhouding van het OMT beslismodel. Al deze vormen van obstructie (en er zijn er meer) maakten dat ongevaccineerden zich niet goed - i.e. op basis van feiten - konden verdedigen tegen de beeldvorming die De Jonge – in commissie met de media - bewerkstelligde. In dit ruimere kader bezien was de uitspraak van De Jonge, zoals hij die bedoelde, slechts mogelijk door de Angst-aanjagende framing van het probleem.

Q. Wat is eigenlijk de diepste grond/verklaring van deze framing waardoor het aanwijzen van een zondebok op het eerste gezicht mogelijk leek?

A. Dat het hoogstwaarschijnlijk van meet of aan de bedoeling is geweest dat slechts één oplossing zou worden getolereerd. Dus dat het ging om het verdacht maken van alternatieven en het onderdrukken van iedere serieuze kritiek (o.a. van Robert Malone, de co-uitvinder van het RNA-vaccin, M. Yeadon, ex Chief Scientist bij Pfizer en K. Mullis, Nobelprijswinnaar en uitvinder van de PCR test). Waar zou die monomanie toch vandaan hebben kunnen komen? Want alleen al het feit dat China, Zweden, en Japan fundamenteel andere oplossingen kozen (dus dat het denken in alternatieven voor iedere politicus absoluut geïndiceerd was), is al een vingerwijzing naar de mogelijkheid dat De Jonge en Rutte al in een vroeg stadium slachtoffer moeten zijn geworden van ‘groepsdenken’, hetzelfde soort denken, dus, dat de Angelsaksische beleidsmakers naar de aanvalsoorlog tegen Irak dreef. Zouden soms de inblazingen van het World Economic Forum Rutte en De Jonge hebben geleid?

En terwijl De Jonge zich vastbeet in zijn monomanie, leerden de economisch-bestuurskundige berekeningen van Baarsma & Helsloot dat de ‘toegevoegde levensduur’ van de kwetsbare mensen (75 – 80 jaar) als gevolg van het coronabeleid (dat tegen de honderd miljard heeft gekost) gemiddeld om en nabij de twee weken is, een additie die weken minder bedraagt dan de autonome (‘trendmatige’) additie die men normaal gesproken had kunnen verwachten. Inmiddels hebben Kamerlid Omzigt en prof. Ronald Meester (mathematisch-statisticus) aangedrongen op een onderzoek naar de oorzaken van de forse oversterfte die optrad sinds het begin van de vaccinatie. Kortom, de ongevaccineerden valt niets te verwijten, noch ethisch, noch anderszins, eerder de minister.

PS. ‘Gommers: ”Vaccin is niet meer de oplossing”’, https://www.msn.com/nl-nl/nieuws/Binnenland/gommers-vaccin-is-niet-meer-de-oplossing/vi-AASzfRm?ocid=msedgdhp&pc=U531, verkregen op 8 januari 2021.

*

Dr. Fred Hamburg studied law and medicine. He taught medical subjects, ethics, and decision analysis for 24 years and was special advisor to a foundation for medical ethics for over ten years. In 2005 he received his doctorate with the thesis 'A computer model for supporting euthanasia decisions' (Leiden University, Holland).

From the same author: 'Jeanne d‘Arc’s Grand Strategy' and 'De Prijs van Politieke Correctheid 2.0'

Books by Fred Hamburg are available at www.bravenewbooks.nl/fredhamburg, www.amsterdampublishers.com, and www.bol.com